Termoplastikler, makromoleküller arası kimyasal bağ bulunmaması nedeniyle tekrar tekrar işlenebilen polimerlerdir.

Makromoleküllerin dizilişine göre ikiye ayrılır. Moleküller rastgele dizilmişler ise malzeme amorf, moleküllerin düzenli dizilmesi ile kristalin yapı oluşur.

Ticari polimerlerin büyük kısmı amorf yapıdadır. Amorf malzemeler katkı malzemeleri katılmadığı sürece şeffaf bir görünüme sahiptir. Bazı termoplastiklerde yer yer makromoleküllerin dizilişleri bir düzen ihtiva eder. Bu tarz termoplastikler “yarı kristal” olarak adlandırılır. Plastiklerde, makromoleküller karmaşık ve birbirine dolaşmış bir yapı ihtiva eder.

Bu da plastik malzemelerin %100 oranında kristalli bir yapıya sahip olmasını engeller. Bu yüzden plastik malzemelerde kristalli bölgeler arasında amorf bölgelerde yer alır. Genellikle enjeksiyon kalıplama, ekstrüzyon gibi çeşitli polimer işlemek teknikleriyle parçalar üretilebilir.

Termoplastiklerin termosetlere kıyasla hammaddesi daha pahalıdır. Isı ve basınç altında kolayca yumuşayan termoplastikler geri dönüşüm yolu ile tekrar kullanıma olanak sağlarlar. Polietilen (PE), Polipropilen (PP), Polistiren (PS), Polietileneterftalat (PET), Polikarbon (PC), Poliamid (PA), Akrilonitril Bütadiyen Stiren (ABS), Stiren Akrilontril (SAN), Etilen Vinil Asetat (EVA), Polilactic Asit (PLA), Polimetilmetakrilat (PMMA), Polivinil klorür (PVC), Termoplastik Poliüretan (TPU), Akrilonitril Stiren Akrilat (ASA), Polioksimetilen (POM) vb. ürünler termoplastik polimerlerdir.